Hamileyken eğlenceli olsun diye ve bana da neşe katsın diye hareketli müzikler dinledim hep. Bunların içinde ne yazık ki
PSY -Gangnam Style de vardı. Ay dinlemez olaydım. Nasıl böyle bir hata yaptım? Oğluş yaklaşık 7. ayından itibaren Gangnam Style dinliyor. Öyle ki televizyon,bilgisayar, telefon,ışıklı ve müzikli bütün oyuncakların adı GANG... Sabah uyanıyoruz;
Ben: Merhabaa günaydın canım oğlummmm (burada öyle sevimliyim öyle sevgi doluyum ki)
Çınar: Anne Gang
Ben: Oğlum ne Gangı sabah sabah hadi kahvaltı yapacağız
Çınar: AAAAAA GANGGGGGG!
Gece yatmadan önce;
Ben: Anneciğim hadi uyku zamanı artık bak bütün çocuklar uyumuş
Çınar: De? (dede)
Ben: Dede de uyumuş
Çınar: Ne? (Anneanne)
Ben: Anneanne de uyumuş
Çınar: Teyz? (Teyze)
Ben: Teyze de uyumuş
Çınar: Ala? (Hala)
Ben: Hala da uyumuş
Çınar: GANG?
Ben: GANG da uyumuş anneciğim hadiii...
Ve çınar uyur...
Güne böyle başlıyoruz ve günü böyle noktalıyoruz. Evin her yerinde aynı anda Gang çalıyor telefonda Gang, Gang çalan bütün oyuncaklarımız açık çıldırmak işten bile değil. O her ne yaparsa yapsın Gang hep çalacak. Ve oyuncaklarımızın büyük çoğunluğu gang çalıyor. Ola ki babamlara gitmişsek yandık. Bilgisayarı rehin alıyor ve sürekli gang... Eve kesinlikle bilgisayar sokmuyoruz bu eşimle ortak kararımız. Şimdi soruyorum size; siz benim yerimde olsanız Koreli bir gelin ister miydiniz?
Sevgiyle...