Yuvadan Bir Kuş Uçtu...

Biraz hüzünlü ama çok mutlu bir gün yaşadık 02.05.2013 tarihinde. Birtanecik kardeşim, ilk oyun arkadaşım, hayatım, kıymetlim, değerlim kısaca her şeyim bu tarihte mutluluğa ilk adımını imzaladı. Yer yer gözlerim doldu yer yer güldüm ama nedense o karşımda çıtı pıtı dururken, ben hep onu, saçları tepeden toplu, üzerinde ona çok yakışan tulumu, yanaklarında kırmızı kırmızı alerjisiyle hatırladım. Sanki karşımda kocaman, saniyeler sonra evli bir kadın olacak biri değil de, daha küçücük bir kız çocuğu duruyordu. Aramızda öyle çok yaş yok sadece 2 yaş küçük benden ama yine de sanki o hiç evlenmeyecek, ailemizin küçük kızı olarak kalacaktı. Allah'a şükür eşi yani biricik damadımız dünyalar tatlısı bir insan. Kardeşimi hiç üzmeyeceğine ve ona ne kadar değer vereceğine yürekten inanıyorum. Her zorluğun üstesinden birlikte geldiler bundan sonra karşılarına çıkacak en büyük zorluklarda bile el ele vereceklerini çok iyi biliyorum. Düğünümüz Haziran ayında olacak ama eşimin ve Duruca Yaşamak blogunun sahibesi kuzenimin eşinin şahitlik ettiği bu güzel nikahın fotoğraflarıyla sizi baş başa bırakıyorum. Siz de onlara mutluluklar dileyin ve huzurlu bir yuvaları olsun diye dua edin e mi...

İmzalar atıldı ve evlilik cüzdanı birlikte teslim alındı.

Şahitlerimiz bu güzel nikaha tanıklık ettiler.

Evin reisi belli oldu :)

Mutlu Son.

3 Hürel... Hiç bir zaman ayrılmayacak 3 kuzen... 3 kardeş...

Ve kutlama yemeğimiz... 

Not:  Kardeşimin "Abla resimleri niye küçücük koyuyorsun biraz büyük koyarsan daha rahat görürüz" uyarısından sonra fotoğraflar büyütülmüştür. :)

Sevgiyle... 

Mutlu hafta sonları...